27-01-2025
Meer dan dertig jaar ben ik gezegend met een liefdevol huwelijk en drie prachtige kinderen. Ons gezin is altijd een plek van warmte en verbondenheid geweest, niet alleen voor onszelf, maar ook voor de pleegkinderen die we jarenlang hebben opgevangen. Die ervaring heeft me diep geraakt en mijn ogen geopend voor de immense kracht van een veilige thuisbasis – en de gevolgen wanneer die ontbreekt.
Tekst: Stan Uyland
Ik heb van dichtbij gezien wat er gebeurt als kinderen niet de stabiliteit en liefde van een gezond gezin ervaren. Het is alsof een fundament ontbreekt, en dat blijft vaak een leven lang voelbaar. Problemen zoals onzekerheid, moeite met relaties en het gebrek aan zelfvertrouwen kunnen een schaduw werpen over elke kans op een vreedzaam en vervuld leven.
Waarom hebben we wel een APK voor de auto maar geen inspiratie training voor sterke relaties te bouwen te beginnen thuis … ?Samen bouwen aan gezonde gezinnen en een stabiele maatschappij
In een samenleving waarin bijna alles wordt getraind of voorbereid—van rijbewijzen tot professionele vaardigheden—ontbreekt opvallend genoeg een structurele aanpak voor een van de belangrijkste taken: het opvoeden van kinderen. GIDSnetwerk pleit daarom voor verplichte opvoedtrainingen op vier cruciale momenten in het leven van opgroeiende kinderen:
Bij de geboorte van het eerste kind
Bij de overgang naar de lagere school
Bij de start van de middelbare school
Bij de overgang naar werk of vervolgstudie
“Opvoeden is geen vanzelfsprekende vaardigheid, het vraagt om begeleiding en ondersteuning, zeker omdat elke fase nieuwe uitdagingen met zich meebrengt,” stelt Stan Uyland, voorzitter van GIDSnetwerk.
Ouders ondersteunen is kinderen sterker maken
De impact van goed ouderschap reikt verder dan het gezin zelf. Volgens Stan Uyland: “Kinderen die in een veilige, stabiele omgeving opgroeien, ontwikkelen zelfvertrouwen en veerkracht. Dit zijn eigenschappen die cruciaal zijn voor een gezonde samenleving. Door ouders structureel te ondersteunen met trainingen, zorgen we niet alleen voor gelukkige gezinnen, maar ook voor een vitale maatschappij.”
De kracht van een goede basis
Elke fase vraagt specifieke vaardigheden en inzichten.
Bij de geboorte van een kind: omgaan met slaap, hechting en nieuwe verantwoordelijkheden.
Bij de basisschoolleeftijd: leren samenwerken met leerkrachten, omgaan met sociale vaardigheden en het stimuleren van zelfvertrouwen.
Bij de puberteit: communicatie met opgroeiende tieners, grenzen stellen en hen voorbereiden op zelfstandigheid.
Bij de overgang naar volwassenheid: loslaten, ondersteunen bij keuzes en relaties versterken.
Van individueel geluk naar collectieve verbondenheid
Als GIDSnetwerk pleiten wij voor verplichte relatie- en opvoedtrainingen als fundament voor een vitale samenleving. Deze trainingen gaan niet alleen over persoonlijke groei en het versterken van relaties, maar dragen ook bij aan een meer verbonden en veerkrachtige gemeenschap.
“Waarom zijn opleidingen en trainingen verplicht voor auto’s, werk en verkeer, maar niet voor de meest fundamentele onderdelen van ons leven: relaties en het opvoeden van kinderen?” vraagt Stan Uyland, voorzitter van GIDSnetwerk. “Het is tijd dat we deze lacune opvullen en een cultuur creëren waarin investeren in elkaar en een sterk thuis ( vrede thuis ) de norm wordt.”
Waarom nu?
Een preventieve aanpak: Net zoals een APK voor een auto problemen voorkomt, kunnen relatietrainingen scheidingen en opvoedingsproblemen voorkomen. “Het gaat niet alleen om herstellen, maar om voorkomen,” benadrukt Willemijn van Wanrooij.
Sterke gemeenschappen door gedeelde verantwoordelijkheid: Door mensen uit verschillende wijken samen te brengen, ontstaat er meer begrip en samenwerking. Het delen van culturen, kennis en kunde leidt tot een sterkere sociale cohesie.
Investeren in wat echt belangrijk is: In een wereld waar we trainingen organiseren voor werk, verkeer en persoonlijke ontwikkeling, moeten we dezelfde prioriteit geven aan relaties en gezinnen.
Een cultuur van investeren in relaties
Door deze trainingen te verplichten, bouwen we niet alleen aan sterke huwelijken en gezonde gezinnen, maar aan een samenleving waarin delen, leren en verbinden centraal staan.
Stan Uyland vat het samen: “Het meest wezenlijke deel van ons leven is niet wat we bezitten, maar hoe we met elkaar omgaan. Door te investeren in relaties en opvoeding maken we niet alleen onszelf, maar ook onze gemeenschappen vitaal.”
Ja, dat er zijn enkele schokkende cijfers en feiten bekend die de ernst van dit probleem onderstrepen. Hier zijn relevante gegevens:
Scheidingspercentages en gevolgen voor kinderen
In Nederland eindigt bijna 40% van de huwelijken in een scheiding. Dit betekent dat jaarlijks zo’n 35.000 kinderen te maken krijgen met de scheiding van hun ouders.
98% van de kinderen die uit huis worden geplaatst, komt uit gebroken gezinnen. Dit cijfer toont aan hoe groot de impact van instabiele gezinsrelaties is op de veiligheid en stabiliteit van kinderen.
Kinderen uit gebroken gezinnen hebben een twee keer zo grote kans op psychische problemen, zoals angststoornissen en depressies.
Trauma en intergenerationele effecten
Een scheiding veroorzaakt vaak langdurige trauma’s bij kinderen, zoals verlies van veiligheid, loyaliteitsconflicten en gevoelens van schuld. Deze trauma’s kunnen zich uiten in emotionele problemen, moeite met relaties, en zelfs gedragsproblemen zoals agressie of schooluitval.
Deze trauma’s worden vaak doorgegeven aan volgende generaties. Kinderen die een scheiding meemaken, hebben 25% meer kans om zelf later ook te scheiden.
Economische en sociale kosten
De gevolgen van scheidingen kosten de samenleving jaarlijks miljarden euro’s, vanwege de verhoogde vraag naar jeugdzorg, uitkeringen, en hulpverlening.
Uit onderzoek blijkt dat kinderen uit gebroken gezinnen vaker schoolproblemen hebben, minder vaak een diploma halen, en een verhoogde kans op werkloosheid hebben.
Psychische belasting van volwassenen
Volwassenen die een scheiding doormaken, kampen vaak met langdurige stress, depressie en een verhoogd risico op gezondheidsproblemen zoals hart- en vaatziekten.
Gebroken relaties hebben daarnaast een negatief effect op de sociale samenhang in buurten en gemeenschappen.
Conclusie: Een urgent probleem
Het is duidelijk dat gebroken relaties niet alleen persoonlijke schade aanrichten, maar ook een enorme maatschappelijke impact hebben. Het doorbreken van deze vicieuze cirkel begint bij preventie, zoals het normaliseren van relatie- en opvoedtrainingen, en het bieden van tijdige ondersteuning aan gezinnen.
Door een cultuur te creëren waarin het versterken van relaties centraal staat, kunnen we niet alleen individuele gezinnen helpen, maar ook de structurele schade verminderen die doorgegeven wordt aan toekomstige generaties. Samen werken aan vitale relaties. Vrede bij jou, vrede thuis , vrede op je werk dan heb je ook vrede in de samenleving
Deze column is geschreven door Stan Uyland, oprichter van het GIDSnetwerk.
Bron: Revive.nl https://revive.nl/een-leven-bouwen-op-vrede-thuis-is-mijn-missie/
